saklanmalı değil artık
Sabaha dek uzandı birikmiş kelimelerim. Edebi değeri şaibeli.
Uyanamamaktan korktuğum için sabaha varan bir gece daha eklendi berikine.
Ve "ben buradayım sevgili Alice, sen neredesin? " diyorum çakma bir Atay edasıyla. Yani mutlaka çakma bir Ataylık ediyor olmaya yoracaktır diye okuyucu, ben yapıverdim bu yakıştırmayı. Yoksa ne niyetim ne haddimdir bu "çakma"lık.
Köşemde durmakta ve büyümekte olan bambularımdan farklı olduğumu duyumsamanın özünde insan oluşumu idrak ediyorum yeniden. Ne tuhaf sahici bir bambu gibi hissedebiliyorum kimi zaman...
Bir kahveye daha müsait değil fizyolojim. Bir demliğe yakın çay ve bir de Türk kahvesi tükettim. Satırlara birçok kelimeler döktüm. "Kimden neyden nerelere saklansam"Lara sığınmaktan imtina etmeye meylettim. Kayıp çocukluk arkadaşımı buldum. Nicesini sığdırdım geceye. Şimdi odaklanıp uyumamanın vergisini ödemeli diyerek çalışmaya hazırım.
Son satırlar geceye; saklanmalı değil artık ,görünür olmalı.
Yorumlar
Yorum Gönder